Do Oleśnicy pociągiem, a potem do Trzebnicy rowerami w miłym towarzystwie Huanna :)
Pierwszy dzień naszej wielkiej wyprawy europejskiej :)

Wylądowaliśmy w Warszawie przed północą. Sprawnie złożyliśmy rowery i udaliśmy się na nocleg w pobliżu lotniska.
Rano pociąg do Łodzi i koło południa byliśmy w domu :)
W nocy strasznie zimno, rano już do wytrzymania, dzień słoneczny, na ulicach pusto, więc dość przyjemnie się wracało.

Podsumowując wyprawę:
779 km oraz 9224 podjechane metry.
Cypr o tej porze zielony, kwitnący i pachnący jaśminem i kwiatami pomarańczy, to było super.
Chociaż widoki i krajobrazy ładne, to nie porwały naszych serc. Najpiękniejsze były trzy ostatnie dni, od półwyspu Akamas do Larnaki.
Trzeba jednak przyznać, że wąwóz Avakas wymiótł :)
Pogodę zaś mieliśmy dobrą lub bardzo dobrą, pod koniec jednak dni zaczęły się chmurzyć, zdarzały się deszcze i burze. 
Większość trasy musieliśmy niestety zmagać się z dość silnym wiatrem.

Część turecka nie różni się wiele od greckiej, chociaż północ chyba odrobinę biedniejsza. 
Miasta i miasteczka po obu stronach bez charakteru, bez ładu i składu, raczej brzydkie. Za to mężczyźni bardziej zadbani na północy ;)
Kierowcy im bardziej na południe tym gorzej jeździli, wymijali nas bardzo blisko i bardzo szybko.

W Nikozji widać, jak Turcy lubią denerwować Greków :P wielkie flagi tureckie na zboczach gór w okolicach Famagusty, napisy TRNC Forever ;)
a Grecy po swojej stronie wciąż mieli zasieki i barykady. Turecka lira w części południowej wyspy nielegalna.

Jedzenie zaś kiepskie. Poza białym, słonym serkiem z Lidla oraz Sangrią nie było nic, co by nas ujęło. Do tego stopnia, że woleliśmy jeść chleb tostowy niż ichniejsze pieczywo, zwłaszcza, że bardzo popularne na kwaterach były tostery.
Smaczny był też smażony halloumi. 

Ogólnie rzecz biorąc wyjazd poprawny ;)

Od rana M. Zdobywał biga a ja walczyłam z migreną. Koło 13 opuscilismy naszą przytulną kwaterę i pojechaliśmy na lotnisko.




Ostatni dzień bardzo ciepły, ładny widokowo.


Przy okazji wpisu z jutrzejszego powrotu z Warszawy do Łodzi podsumuje wyprawę ;)

Bardzo ładny dzień. 
Częściowo jechlismy osobno, kiedy M. robił biga ja jechałam dalej i zwiedzalam Lefkare (ladne miasteczko z domkami z zoltej cegly, z kolorowymi okiennicami i drzwiami)



Na podjeździe złapała mnie burza z ulewa i musialam sie chować pod jakims krzaczkiem, bo drzew nie było wcale :P


A na koniec fantastyczny nocleg w kamiennym domku.wszystko utrzymane w kamieniu i drewnie, super wyposażone mieszkanko, patio ladne, w stylu wiejskim, ekstra :) az zal ze jesteśmy tu tylko jeden wieczór.

Pafos -  Limassol
Bardzo przyjemny dzien,  pelen bardzo ladnych miejsc i zapachu kwiatów pomarańczy :) 


Na koniec Limassol,  całkiem niebrzydkie miasto z parkiem nad morzem,  ładnie. 

Za to kwatera slaba,  chociaz z dobrym netem,  czego o tamtej nie dalo sie powiedzieć. 

Do Pafos i cały następny dzień po mieście, które nas mocno rozczarowało.


Kwatera średnia, ale z basenem i leżakami, dzięki czemu mogłam się powygrzewać na słoneczku :D
 

Do Polis.
Bardzo ładne okolice ale dzień męczący, ciągle gora - dół, góra - dół i walka z wiatrem. Dobrze, że chociaż słonecznie.

Dziś dzień restowy.  Chcieliśmy zobaczyć opuszczone lotnisko w Nikozji ale nie udało nam się znaleźć miejsca, zeby wejść przez płot. 

Zwiedziliśmy grecką część Nikozji, która przy granicy była obwarowana zasiekami, drutem kolczastym, memoriałami o poleglych a w okolicy wiele pustych domow. Kawalek dalej juz wszystko wyglada normalnie, ambasady, biurowce..



Turecka strona pełna życia i straganow. Mielismy nadzieję na targowiska w stylu arabskim, ale dostaliśmy raczej Ptaka lub Krupówki ;)

W knajpie niemiłe pozegnanie z tą częścią Cypru. Kelner zapomniał złożyć nasze zamówienie, czekaliśmy prawie godzinę na realizację. 
Jedzenie było niezłe, ale bez szału i niedosolone a ayran wrecz słaby. 

Pożegnaliśmy się już z północną częścią, teraz już tylko Europa ;)

Catalcoy - Nikozja - Xeri

Dzień straszliwie męczący, cała trasa główną drogą do stolicy. Duży ruch, ciężarówki, autobusiarze wymijajacy na gazetę.. 

Turecka strona Nikozji kolorowa, gwarna, po greckiej porządek, spokoj (nawet wielki ruch samochodowy nie generuje takiego halasu), zabudowanie z większym sensem, chociaż bez takiego smaczku kulturowego, nowocześnie.

W zasadzie tyczy się to całej tureckiej strony. Ale ludzie wszędzie sympatyczni, aż żal patrzeć jak się zloszcza na siebie.