Retknia - korki, ostatnie w tym sezonie i prawdopodobnie w życiu ;)

Strasznie nie chciało mi się rano jechać rowerem, ale myśl, że miałabym rozmieniać 50 złotych na bilety skutecznie mnie zmotywowała :P
A jak już ruszyłam to jechało się całkiem przyjemnie, powolutku i dystyngowanie, co by jak psu z gardła nie wyglądać :P
Powrót pod wiatr w zaczynającym się upale i po ludzku :P

... moje zmagania z magisterką wpis.

Nie udało mi się dzisiaj pojechać na uczelnię rowerem, gdyż leje (tak od serca) cały dzień. Wiem, że w deszczu też da się jeździć :P ale jakoś jazda w ulewie, dźwigając na plecach(a właściwie przez ramię, więc nieco gorzej) dwa tomiszcza pracy i dwie grube książki, skutecznie mnie zniechęciły :P
Co prawda później gorzko tego żałowałam, bo w autobusie jechałam z bardzo wesołym i jeszcze bardziej gwarnym przedszkolem, a po sprincie przez Galerię i na uniwerek i tak byłam mokra i spocona tak samo, jak bym była po rowerze.
A wracając linia tramwajowa się popsuła, więc zmokłam niewiarygodnie i nastałam się kawał czasu.

No cóż... :P

I okazało się, że kolana nie tolerują wilgoci i deszczu :P trochę pobolewały dziś :O Starość :p

Ale, przechodząc do rzeczy - prace przyjęte bez gadania, a nawet z szerokim uśmiechem :)
Jednakowoż czeka mnie jeszcze kurs na uniwerek przed obroną, na rozmowę w sprawie doktoratu, hehehe.... to je dobre! :P

Do wydrukarni ;) coby wreszcie wydrukować mój wkład w dziedzinę językoznawstwa polskiego ;)
O, tak się prezentuje:P :

MGR :) © Carmelliana

Oby jutro przyjęli je bez szemrania.

Do druku pod wiatr i pochmurno, a z powrotem raczej z wiatrem i przy ładnym rozpogodzeniu :)
Niezliczona ilość samochodziarzy, którzy o mało by na mnie nie powjeżdżali, co jest z tymi kierowcami:|

Na uniwerek z wiatrem, chociaż gorąco to jechało się dobrze:)
w celu uzyskania pytania od przewodniczącej komisji (o dziwo nie wymyśliła czegoś z kosmosu), a przy okazji spotkanie z recenzentką, która podniosła mi niewiarygodnie ciśnienie, aż się ucieszyłam, że jestem rowerem i się wyżyję :P

M. - w te i nazad ;)
Tak sobie właśnie trenuję przed wyjazdem :P

Miasto, nic szczególnego :P

Za to zimno, mokro i ponuro.

W celach testowania nowego łańcucha i to w dodatku nie mojego :P

M. i takie tam jeżdżenie po mieście ;)

A w piwnicy mam szczury... i wyjmując lub wkładając rower do niej, to boję się, że się natknę jakiegoś, albo na szczurze truchełko :P nie wiem co by było gorsze ;P
(tzn. nie boję się szczurów jako takich, tylko nie wiem co by taki piwniczny szczur zrobił, czy to to ucieka, czy atakuje, jak tylko widzi człowieka? :P)

Wracając z zakupów mijam jeden z kurortów łódzkich :P

Stawy Jana © Carmelliana

Ależ wolno te kilometry wpadają w tym roku. Zupełnie nie chce mi się samej jeździć, w dodatku jak sobie pomyślę, że do fajnych miejsc to trzeba się przebić przez miasto i ruchliwe drogi to mi się już zupełnie odechciewa. Masakra i żenada. Cienko będę piszczeć na wyprawie.

Jako, że nie chciało mi się jechać na korepetycje rowerem, to mnie los pokarał i podczas biegu przez ulicę zbiłam/odcisnęłam/odbiłam/źle stanęłam sobie lewą piętę, co później poprawiłam biegiem na autobus(który i tak się spóźnił) i efekt jest taki, że nie mogę chodzić :| no, mogę, ale z bólem :P jedyne możliwe poruszanie się to tylko rowerem :P

Ostatecznie tę tezę potwierdziłam jadąc po wkładkę do Dnia Matki;) i jutrzejszego obiadu (słoik surówki wepchnięty w małą torebkę - raportówkę na ramię :P) ;)

A stojąc na światłach, po drugiej stronie ulicy przeszło piwo :P

Jeśli nie pójdziesz na piwo, to piwo pójdzie na Ciebie :P © Carmelliana

Łódź - Łagiewniki (tu Marcin) - Arturówek - Łódź (tu rzewne rozstanie;);) )

Do Łagiewnik z silnym boczno - przednim wiatrem, chociaż jechało mi się dobrze i właściwie udawało mi się 25km/h utrzymywać (z mniejszym lub większym, w porywach wiatru, trudem) to i tak nie udało mi się średniej wyciągnąć ponad 20 :( może to wina ścieżki, nie miałam ochoty jechać o godzinie 16 ulicami więcej, niż to było rzeczywiście koniecznie, nie wiem, szkoda.

No, a z Marcinem już spokojniej i na piwko w Modrzewiaku :)

Później udaliśmy się jeszcze na chwilę do Arturówka, gdzie się okazało, że butelka z piciem schowana w M.owej sakwie przecieka! :O Nie mam pojęcia jak to się mogło stać, przecież kupiłam ją całą i wkładałam też całą :| a w sakwie nie leżało nic ostrego :| nie mam pojęcia. Butelka przeciekała z dwóch stron, jakby ją ktoś przedziurawił na wylot :/ na szczęście zalała się tylko sakwa i zewnętrzna strona Fjorda, portfel, mapa, wszystko ocalało na szczęście nienaruszone :)
Ale w każdym razie niniejszym dziękuję Marcinowi za użyczenie fiolówek do zapakowania lepiących się kluczy (klucze nie przedziurawiły butelki, nie leżały na dnie) i innych rzeczy,coby się nie polepiły, oraz butelki na przelanie resztki wody,
a M. przepraszam, że mi się rozlało w jego sakwie :( ale już umyłam ;)

W między czasie pośmialiśmy się też z moich opalonych w sandał stóp, haha :P

No i po akcji ratunkowej ruszyliśmy do domów, dzisiaj było nieco chłodniej, przyjemniej :) ale za to kiedy zaszło słońce robiło się coraz mniej fajnie ;)

Wracając byłam cała zadowolona, że się ściemnia, a ja mam lampkę.
Do póki jej nie zechciałam włączyć :P
Bo chyba się wyczerpały baterie i lampka odmówiła posłuszeństwa :P

Udało mi się dojechać do domu w ostatnich resztkach jasności dnia ;)

Ale oczywiście na to, żeby jechać jak najdłużej ścieżką, z racji braku oświetlenia, wpadłam, kiedy zjechałam już na ulicę :P

Szczęśliwie nie było ani policji ani prawie ruchu, tak więc po raz kolejny okazuje się, że głupi ma zawsze szczęście, a na rowerze wiatr zawsze wieje w twarz :P:P