Carmeliana
- Kategorie bloga:
- Amicidebici.229
- do M..94
- jadę sam, jak palec albo coś tam.36
- ni to ni sio.36
- poŁodzi się.611
- Rekordy.6
- Wiedeń.52
- wycieczka.130
- Wypad.54
- Wyprawy i Wylewy ;).396
Amici de bici dz. 47
Czwartek, 21 września 2017 | dodano:21.09.2017 Kategoria Amicidebici, Wyprawy i Wylewy ;)
- DST: 54.06km
- Czas: 03:19
- VAVG 16.30km/h
- VMAX 44.50km/h
- Temp.: 6.0°C
- Podjazdy: 733m
- Sprzęt: Rower Czarny
- Aktywność: Jazda na rowerze
Serbia, Sjenica
Od rana siąpiło, ale na szczęście przestało, kiedy ruszyliśmy i już nie zaczęło.
Na śniadanie kupiliśmy pyszne cztery kawałki pizzy i zaczęliśmy podjazd, który wszedł dość dobrze, chociaż niestety przy strasznym zimnie (5 stopni!), a do tego wilgotno wszędzie. Okropieństwo. Na przełęczy, za granicą serbską napiliśmy się jeszcze kawy, bo herbaty nie było (nic dziwnego, sami nie możemy znaleźć czarnej herbaty w sklepie). Przynajmniej była bardzo dobra i tania :) A potem w dół do Prijepolja. Zimno! Dosyć długo się grzebaliśmy w mieście, chyba przez to zimno wszystko dłużej trwało, a kiedy o 14 ruszyliśmy w dalszą trasę, podczas której mieliśmy zrobić ponad 1000 metrów podjazdów okazało się, że droga prowadzi szutrem i to chyba nie jest dobry pomysł o tej porze... wróciliśmy więc do jakiegoś hotelu przydrożnego, gdzie owszem, dowiedzieliśmy się o cenę spania ale też, że za pół godziny jest autobus do Sjenicy. Pomysł z autobusem przyszedł nam w ostatniej chwili do głowy i mieliśmy fart :)
Nie dość, że był to jedyny w całym dniu kurs, to jeszcze kierowca zabrał nas z całym majdanem. Całe szczęście! Bo trasa okazała się bardzo górzysta i stroma. A jak było zimno, tak zostało. W Sjenicy czekał na nas trochę dziwny pokoik, ale z gorącą wodą, kuchnią i kaloryferem :)
Od rana siąpiło, ale na szczęście przestało, kiedy ruszyliśmy i już nie zaczęło.
Na śniadanie kupiliśmy pyszne cztery kawałki pizzy i zaczęliśmy podjazd, który wszedł dość dobrze, chociaż niestety przy strasznym zimnie (5 stopni!), a do tego wilgotno wszędzie. Okropieństwo. Na przełęczy, za granicą serbską napiliśmy się jeszcze kawy, bo herbaty nie było (nic dziwnego, sami nie możemy znaleźć czarnej herbaty w sklepie). Przynajmniej była bardzo dobra i tania :) A potem w dół do Prijepolja. Zimno! Dosyć długo się grzebaliśmy w mieście, chyba przez to zimno wszystko dłużej trwało, a kiedy o 14 ruszyliśmy w dalszą trasę, podczas której mieliśmy zrobić ponad 1000 metrów podjazdów okazało się, że droga prowadzi szutrem i to chyba nie jest dobry pomysł o tej porze... wróciliśmy więc do jakiegoś hotelu przydrożnego, gdzie owszem, dowiedzieliśmy się o cenę spania ale też, że za pół godziny jest autobus do Sjenicy. Pomysł z autobusem przyszedł nam w ostatniej chwili do głowy i mieliśmy fart :)
Nie dość, że był to jedyny w całym dniu kurs, to jeszcze kierowca zabrał nas z całym majdanem. Całe szczęście! Bo trasa okazała się bardzo górzysta i stroma. A jak było zimno, tak zostało. W Sjenicy czekał na nas trochę dziwny pokoik, ale z gorącą wodą, kuchnią i kaloryferem :)
Komentować mogą tylko zalogowani. Zaloguj się · Zarejestruj się!